به نقل از «پارسینه»

خوراکی‌هایی که کودکتان را بیش فعال می‌کنند+ علائم و درمان بیش فعالی

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۷۴۸۰۹

 متخصص اعصاب و روان و روان درمانگر درباره اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) اظهار کرد: اختلال کم توجهی-بیش فعالی یک اختلال روانپزشکی است که در کودکان پیش دبستانی، دبستانی، نوجوانان و حتی بزرگسالان سراسر جهان مشاهده می‌شود، مشخصه اصلی این اختلال، الگوی کاهش پایدار توجه و افزایش رفتار‌های تکانشی و بیش فعالی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او بیان کرد: بر اساس شرح حال خانواده‌ها، مطالعات ژنتیکی و تصویر برداری نقش عوامل ژنتیک و بیولوژیک در بروز اختلال کم توجهی-بیش‌فعالی مشخص شده است، علائم ۶۰ درصد کودکان مبتلا به این اختلال تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند؛ بنابراین این اختلال در کارکرد تحصیلی و موقعیت‌های اجتماعی و بین فردی اشخاص تداخل ایجاد می‌کند.
انواع اختلال کم توجهی- بیش فعالی کودکان

روشنی زعفرانلو درباره انواع اختلال بیش فعالی افزود: این اختلال به سه گروه تظاهر مرکب، تظاهر اغلب بی‌توجه و تظاهر اغلب بیش‌فعال و تکانشی تقسیم بندی می‌شود.

این متخصص اعصاب و روان تاکید کرد: این اختلال اغلب منشا ژنتیکی دارد، به طوری که نقش ارث در بروز این اختلال حدود ۷۵ درصد بوده و احتمال مبتلا شدن به اختلال کم توجهی – بیش فعالی در خواهر و برادر‌های فرد مبتلا تا ۸ برابر بیشتر است.

علل بیش فعالی چیست؟

این متخصص اعصاب و روان درباره اینکه چه عواملی در بروز اختلال کم توجهی-بیش فعالی موثر هستند، تصریح کرد: تولد زودرس نوزاد، عفونت مادر در دوران بارداری و مواجهه با مواد سمی در این دوران و استعمال دخانیات مانند سیگار خطر ابتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی را افزایش می‌دهد، عوامل روانی اجتماعی از جمله سوء رفتار مزمن شدید (بد رفتاری) می‌توانند با برخی عوامل رفتاری این اختلال همراهی داشته باشند و علائم اختلال کم‌توجهی-بیش فعالی را تشدید کنند.

روشنی زعفرانلو درباره تاثیر رنگ‌های مصنوعی غذا‌ها و قند‌ها در بروز اختلال کم توجهی - بیش فعالی گفت: افزودنی‌های غذاها، رنگ‌ها، مواد نگهدارنده و قند‌ها عوامل احتمالی در بروز اختلال کم توجهی-بیش فعالی هستند، اما در مطالعات نقش این عوامل تایید نشده است، تاثیر رنگ‌های مصنوعی غذا‌ها و قند‌ها در بروز این اختلال اثبات نشده است.
علائم بالینی اختلال کم توجهی-بیش فعالی

این متخصص اعصاب و روان اظهار کرد: از جمله علائم بالینی اختلال کم توجهی - بیش فعالی می‌توان به جنب و جوش زیاد، ترک کردن صندلی در کلاس درس، انجام بازی‌های پر سر و صدا، پُرحرفی، حواس‌پرتی، ناتوانی برای تمام کردن تکالیف و حفظ کردن مطالب، تمرکز ضعیف، نداشتن توانایی در اتمام تکالیف و فعالیت‌ها، مشکل در مدیریت تکالیف، گم کردن وسایل، پریدن میان صحبت دیگران و نداشتن توانایی انتظار را اشاره کرد، درصد زیادی از کودکان مبتلا به این اختلال، علائم رفتاری پرخاشگری و نافرمانی را هم دارند و در مدرسه هم به مشکلات رفتاری و یادگیری دچار می‌شوند، برای تشخیص اختلال کم توجهی-بیش فعالی نشانه‌ها باید در دو مکان متفاوت برای مثال خانه و مدرسه وجود داشته باشند.
موثرترین روش‌های درمان اختلال کم توجهی -بیش فعالی کودکان

او بیان کرد: درمان دارویی خط اول درمان اختلال کم توجهی – بیش فعالی است، مقاومت زیادی برای مصرف دارو در بین مبتلایان به این اختلال وجود دارد، ولی به علت پایه زیستی این اختلال، دارو مهم‌ترین اصل دارو است، از دارو‌های رایج برای درمان اختلال کم توجهی– بیش‌فعالی می‌توان به محرک‌های دستگاه عصبی برای مثال قرص ریتالین اشاره کرد.

روشنی زعفرانلو درباره عوارض مصرف دارو‌های مناسب برای رفع اختلال کم توجهی-بیش فعالی افزود: درمان نشدن این اختلال مشکلاتی بیشتر نسبت به عوارض دارویی را برای کودک ایجاد می‌کند، اختلال یادگیری، حواس پرتی و سایر علائم این اختلال نقشی موثر در سرزنش و نکوهش کودک دارد، اطرافیان با سرزنش کردن کودک مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی عزت نفس او را کاهش می‌دهند که این موضوع در طولانی مدت مشکلاتی دیگر را برای او به وجود می‌آورد، از عوارض دارو‌های اختلال کم توجهی-بیش فعالی می‌توان به کاهش اشتها، بی خوابی و سر درد خفیف اشاره کرد.

این متخصص اعصاب و روان تاکید کرد: با آغاز درمان پایش قد، وزن و و فشار خون کودک باید هر سه ماه یکبار و معاینه جسمی او سالیانه یکبار انجام شود، رفتار‌های کودک در مدرسه باید به دقت ارزیابی شود بنابراین لازم است که رابطه نزدیک با مدرسه کودک برقرار شود و این رابطه تداوم پیدا کند.

او تصریح کرد: مداخلات روانی اجتماعی به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی- بیش‌فعالی کمک می‌کند تا محیط خود را سازماندهی کند، والدین و معلمان کودک باید برنامه و انتظاراتی یکسان از او داشته باشند، مداخلات روانی اجتماعی به چهار قسمت آموزش‌های روانی، درمان شناختی-رفتاری، آموزش مهارت‌های اجتماعی و آموزش والدین تقسیم بندی می‌شود، آموزرش والدین بخش لازم مداخلات روانی-درمانی اختلال کم توجهی – بیش فعالی است.

روشنی زعفرانلو گفت: والدین باید بدانند که رفتار‌های فرزندشان ارادی نیست البته او علی رغم کمبود‌هایی که دارد، توانایی انجام انتظارات معقول و پذیرش مسئولیت را دارد، اساس بیشتر آموزش‌های والدین کمک به ایجاد مداخلات رفتاری کاربردی همراه با تقویت مثبت رفتار‌های تحصیلی و اجتماعی کودک است، مصرف دارو به همراه مداخلات روانی-اجتماعی بیشترین اثر بخشی را در درمان اختلال کم توجهی – بیش فعالی دارد، از روش‌های جدید درمان این اختلال می‌توان به نوروفیدبک اشاره کرد که در مطالعات اثر بخشی آن اثبات شده است.

منبع: بهداشت نیوز

منبع: پارسینه

کلیدواژه: کودکان بیش فعال درمان بیش فعالی علائم بیش فعالی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۷۴۸۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف رفتار جالب یک اورانگوتان در مواجهه با زخم

محققان شاهد انجام اولین درمان فعال زخم توسط اورانگوتان با گیاه دارویی بوده‌اند که کشف جالبی در نوع خود است.

به گزارش ایسنا، یک اورانگوتان نر وحشی سوماترایی زخم خود را با یک گیاه دارویی درمان کرد و این اولین باری بود که چنین رفتاری در چنین گونه‌هایی مشاهده شد.

به نقل از آی‌ای، تاکنون، محققان شاهد حیواناتی بوده‌اند که از گیاهان برای خوددرمانی استفاده می‌کنند، اما چنین مشاهداتی نادر بوده است. میمون‌های بزرگ از گیاهان برای درمان عفونت انگلی و درد عضلانی استفاده می‌کنند. به تازگی مشاهده شده که شامپانزه‌ها حشرات را به زخم خود می‌مالند. با این حال، درمان زخم با یک ماده فعال زیستی تا کنون دیده نشده بود.

زیست‌شناسان شناختی و تکاملی به تازگی یک اورانگوتان سوماترایی نر وحشی را در حال درمان زخم فعال روی صورت خود در یک مکان تحقیقاتی در اندونزی مشاهده کردند.

اورانگوتانی که با گیاه آکار زخم را ضد عفونی کرده و می‌پوشاند

کارولین شوپلی (Caroline Schuppli) و ایزابل لامر (Isabelle Laumer) در مشاهدات روزانه خود از ۱۵۰ اورانگوتان سوماترایی که به شدت در معرض خطر انقراض بودند، متوجه شدند که گونه یک نر به نام راکوس به احتمال زیاد در هنگام دعوا با یک نر دیگر زخمی روی صورتش برداشته است.

او خود را با برگ‌هایی از گیاه آکار (Fibraurea tinctoria) درمان می‌کرد، این گیاه به داشتن خواص دارویی معروف است.

انسان‌هایی که در جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا زندگی می‌کنند، از آکار برای اثرات ضد درد و تب‌بُری استفاده می‌کنند. در طب سنتی این گیاه انواع بیماری‌ها مانند مالاریا را درمان می‌کند. بررسی‌ها وجود موادی را در آن نشان می‌دهد که می‌دانیم دارای فعالیت‌های ضدباکتریایی، ضد التهابی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و سایر فعالیت‌های زیستی مرتبط با بهبود زخم هستند.

راکوس پس از جویدن این گیاه، مایع آن را به مدت حدود هفت دقیقه روی زخم گونه خود قرار داد. سپس آن را با برگها پوشاند و به خوردن گیاه ادامه داد. زخم در پنج روز شروع به بسته شدن کرد و در عرض یک ماه کاملا بهبود یافت.

جالب اینجاست که راکوس هنگامی که زخمی بود، بیش از حد معمول استراحت می‌کرد. خواب به طور مثبت بر بهبود زخم تأثیر می‌گذارد، زیرا ترشح هورمون رشد، سنتز پروتئین و تقسیم سلولی در طول خواب افزایش می‌یابد.

لامر می‌گوید: کل فرآیند زمان قابل توجهی را به خود اختصاص داد.

از آنجایی که او از آکار به طور خاص برای مراقبت از زخم استفاده می‌کرد، محققان می‌توانستند بفهمند که او قصد دارد خودش را معالجه کند و روش او کارآمد است. علائم درمان زخم در سایر حیوانات تا کنون به عنوان اثر واقعی تایید نشده است.

این اولین درمان فعال زخم با یک ماده فعال زیستی است که تا کنون مشاهده شده است.

محققان پیش از این هرگز شاهد چنین رفتاری نبوده‌اند، زیرا برخورد با حیوان زخمی آن هم در محیطی که حاوی گیاهان دارویی است، یک اتفاق نادر است.

آنها نمی‌دانند که آیا راکوس پیش از این نیز چنین عملی را انجام داده است یا خیر. آنها همچنین نمی‌توانند تأیید کنند که آیا او آن را از سایر اورانگوتان‌های محل تولدش آموخته است یا خیر. نرهای اورانگوتان پس از رسیدن به سن بلوغ، مسافت‌های طولانی را طی می‌کنند تا خانه جدیدی پیدا کنند. شوپلی فرض می‌کند که سایر اورانگوتان‌ها نیز می‌توانند رفتار مشابهی از خود نشان دهند.

آنچه به طور قطع شناخته شده است؛ این است که راکوس اولین مدیریت فعال زخم با یک ماده فعال بیولوژیکی را نشان داده است.

اولین شواهد مستند از درمان زخم توسط انسان در یک نسخه خطی پزشکی متعلق به ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد ظاهر شد. میمون‌های بزرگ آفریقا و آسیا نیز از زخم‌های خود مراقبت می‌کنند، بنابراین شاید ما عملکرد ذاتی داشته باشیم که به ما این امکان را می‌دهد گیاهان و قارچ‌های دارای خواص دارویی را بشناسیم و خود را درمان کنیم.

راکوس چگونه می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد؟ او یک فرآیند نسبتا پیچیده را انجام داد. این عملکرد یا مکانیسم سؤالات بسیاری را به وجود می‌آورد. ما ممکن است به طور طبیعی به سمت گیاهانی که دارای مواد مغذی یا خواص درمانی هستند، جذب شویم.

به لطف این گزارش، محققانی که با حیوانات کار می‌کنند، می‌توانند در صورت ایجاد زخم روی بدن حیوانات در مشاهده رفتار آنها توجه بیشتری نشان دهند.

انتهای پیام